يادش بخير YAHOO 360
براى خودش عالمى بود
چه بلاگ هايى
چه مطلب هايى
چه رفقايى
پرويز خان و مطالب شيرين آموزنده اش ، به خصوص داستان هاى خاله جان
ناصر خان و مطالب پر شور و شرش ، مخصوصأ خاطرات طنزآلودش كه من خيلى دوستشون داشتم
روزبه و غرغرهاى تموم نشدنى ! كه البته خيلى چيزا ميشد ازشون ياد گرفت ، خاطرات كودكيش كه حرف نداشت
محسن فتح الهى ، بابابزرگ ، رفيق با معرفتى كه باعث و بانى خيلى از دوستى ها و گرد همايى ها بود
بهار و شيطونى هاش و كلام شيرينش
آرش و مطالب جنجاليش و خاطرخواهاش :p
شهرام و مباحث علميش
اون يكى روزبه و متن هاى جذاب و گَسش
اهورا و آموزش هاى بالاى هجده سالش ، كه البته تازگى خودشون رو داشتن
شادى و مباحث بشردوستانه و مفيدش ، حيف كه ازش خبرى ندارم
كامران ،زهره ، توسكا ، نسترن ، نازنين ، هاله ، آراكسس ، سارا ، سارا ، شادى ، گيتا ، بيتا ، لادن ، هانيه ، ميثاق ، كامى ، سيد مهدى ، هورشيد ، آوا ، و و و و و
.............................
دوستاى زيادى توى اون فضا پيدا كرديم
الحق كه عالمى بود
بعد از سيصد و شصت ، محيط هاى مختلفى رو تجربه كرديم ولى هيچ كدوم اون جذابيت رو نداشتن
راستش ، درسته كه سيصد و شصت محيط ساده و خوش دستى داشت ، اما ، فكر كنم بيشتر اين خود ما هستيم كه ديگه حوصله قبل رو نداريم
ديگه حوصله به هم سر زدن و بلاگ خوندن و كامنت گذاشتن و كوئيك كامنت گذاشتن و مسيج گذاشتن نداريم
اومديم تو فيس بوك و تند و تند همديگه رو اد كرديم و همين
هر از گاهى كانكت ميشيم ، نگاهى به پيجمون مى كنيم ، سرخط خبر ها رو مرور مى كنيم ، چهار تا لينك براى هم شير مى كنيم
همين
بسه ديگه ، روابط عمومى كرديم ديگه ، بريم به كاراى ديگه مون برسيم
ولى
نميدونم
اصلأ خوب نيست
اين همه بى حوصلگى ، اصلأ خوب نيست
شايد دارم زيادى شعار ميدم
ولى فكر كنم بايد بيش از اينا به هم توجه كنيم ، بيش از اينا به هم سر بزنيم ، حالا با يه كامنت ، مسيج يا هر چى
و نگذاريم جو مذخرف موجود مملكت ، دوستى هامون رو كمرنگ و بلكه بى رنگ كنه
نكنه بدون اينكه حواسمون باشه تبديل به آدماى مسخ شده و منفعل و افسرده و ساكتى بشيم كه ذره ذره ميشن فقط يه خاطره
خيلى حرف زدم ، نه؟
خلاصه ديگه
اين بود انشاء امروز من
يه جور غرغر لطيف و پيرمردانه
:p